โรคหืด (๑)

วันที่ ๑๙ เดือน พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๘
ที่มา : สุวัฒน์ เบญจพลพิทักษ์. โรคภูมแพ้ในเด็ก สาเหตุและการป้องกัน. พิมพ์ครั้งที่๑. กรุงเทพ. บริษัท บียอนด์ เอ็กเทอร์ไพรซ์ จำกัด. ๒๕๕๕. หน้า ๓๔-๔๒
                                                          เรื่อง โรคหืด
                  โรคหืดพบบ่อยในเด็ก และมีแนวโน้มจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จากการสำรวจในประเทศไทยพบประมาณร้อยละ๑๒ หรือประมาณ๓ล้านคน หรือคิดเป็นร้อยละ5 ของประชากรทั่วไป โดยมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นร้อยละ๒-๔ต่อปี โรคหืดเกิดจากการอักเสบเรื้อรังของหลอดลม ทำให้หลอดลมไวต่อสิ่งกระตุ้น เกิดการหดเกร็งของหลอดลม มีการหลั่งมูกในหลอดลมเพิ่มขึ้น และผนังหลอดลมบวม เป็นผลทำให้มีอาการของหลอดลมตีบแคบ ซึ่งอาการเหล่านี้อาจทุเลาลงได้เองหรือใช้ยา สาเหตุสำคัญที่สุด คือสารก่อภูมิแพ้ ได้แก่ ไรฝุ่น แมลงสาบ สัตว์เลี้ยง ละอองเกสรหญ้า วัชพืช เชื้อรา ควันบุหรี่ หรือควันท่อรถไอเสีย ปัจจัยอื่นที่ทำให้มีอาการหอบหืดกำเริบเฉียบพลันคือ การติดเชื้อในระบบหายใจ ได้แก่ เชื้อไวรัส หรือการติดเชื้อแบคทีเรียมนทางเดินหายใจส่วนบน เช่น ไซนัสอักเสบ ทอบซิลอักเสบ หรือการเปลี่ยนแปลงอารมณ์ก็มีส่วนทำให้เกิดโรคหอบหืดได้ โรคหอบหืด มีอาการคือ ไอ หอบเหนื่อย หายใจลำบาก โรคหอบหืดสามารถรักษาให้หายขาดได้ โดยทั่วไป ประมาณร้อยละ๒๕ เป็นหอบหืดตอนเด็กๆเท่านั้น ร้อยละ๒๕ เริ่มมีอาการหอบหืดตั้งแต่เด็กต่อเนื่องจนโตเป็นผู้ใหญ่ อีกร้อยละ๕๐ อาตมีอาการเป็นๆหายๆ บางคนมีอาการตอนเป็นวัยรุ่นและวัยผู้ใหญ่ แต่พออายุมากขึ้น (ประมาณ๔๐ปี) ก็จะกลับมามีอาการใหม่ โรคหอบหืดตายได้ แต่เราป้องกันได้ก่อนที่จะสายเกินไป